Η αποθήκη αποτελεί μια συναρπαστική μαρτυρία του παρελθόντος, κατασκευασμένο αρχικά το 1939 και ανακαινισμένο με μεράκι σε ένα κομμάτι ιστορίας. Αρχικά χρησιμοποιήθηκε ως πρόσθετος χώρος αποθήκευσης για το μεγάλο σπίτι του αγροκτήματος. Το ισόγειο μπροστινό μέρος χρησιμοποιήθηκε για το ξέφωτο των άλογων και των γαϊδουριών, ενώ το υπόλοιπο κτίριο χρησιμοποιήθηκε για την αποθήκευση του πλούσιου τρόφιμου όπως ελιές, σταφύλια, σιτάρι και τυρί. Στον επάνω όροφο αποθηκευόταν το άχυρο και άλλα τρόφιμα για τα ζώα.
Η σεισμική δόνηση του 1953, που κατέστρεψε τη Ζάκυνθο, κατέστρεψε το διώροφο αγροτόσπιτο αφήνοντας την οικογένεια και την αποθήκη ανέπαφα. Ήρθε η στιγμή να δώσει η γεωργική ζωή τη θέση της στη γρήγορα αναπτυσσόμενη βιομηχανία του τουρισμού. Έτσι, η αποθήκη που εγκαταλείφθηκε μέχρι τις αρχές της δεκαετίας του 1980, ανακαινίστηκε και αποκαταστάθηκε για να γίνει κατάλληλο για κατοικία.
Η μόνωση του κτιρίου είναι ασυναγώνιστη, καθώς οι εξωτερικοί τοίχοι έχουν πάχος 1 μέτρου. Οι εξωτερικοί κίτρινο-οχρών τοίχοι δημιουργούν μια φιλόξενη ατμόσφαιρα σε μια σκιερή και όμορφη βεράντα.